Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

Με ένα τριαντάφυλλο για όλους.

                         Εύχομαι να έχετε μια δροσερή, όμορφη μέρα.
 
 

Οταν θελεις να φας νερο.

                                                                                                        Ρεπορτάζ: Ρούλα Τσουλέα


Ενα λίτρο υγρά περισσότερα την ημέρα πρέπει να καταναλώνουμε τώρα
 το καλοκαίρι για να μην αφυδατωθούμε και να αντέξουμε τη ζέστη,
σύμφωνα με τις συστάσεις των ειδικών. Η κυρία Μαρία Καψοκεφάλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια
Διατροφής του Ανθρώπου στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών,
εξηγεί πώς πρέπει να ενυδατώνεται ο οργανισμός μας και τι κινδύνους
διατρέχουμε αν δεν το κάνουμε.

Πόσα υγρά χρειαζόμαστε την ημέρα;

Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) συνιστά
πρόσληψη 2 λίτρων υγρών την ημέρα για τη μέση γυναίκα
και 2,5 λίτρων για τον μέσο άντρα.

Ωστόσο η ποσότητα αυτή το καλοκαίρι στη χώρα μας θα πρέπει
 να
είναι αυξημένη κατά περίπου 1 λίτρο, λόγω της ζέστης
και της αυξημένης εφίδρωσης, ενώ υπάρχουν ειδικές ομάδες πληθυσμού
(π.χ. αθλητές, εργαζόμενοι εκτός κτιρίων, έγκυοι)
που έχουν αυξημένες ανάγκες.

Από ποιες πηγές πρέπει να προέρχονται;

Από όλες τις διατροφικές πηγές νερού, δηλαδή από πόσιμο νερό,
 καφέ, τσάι, χυμούς, αναψυκτικά, γάλα, σούπες, φρούτα,
 λαχανικά, στερεά τρόφιμα κ.λπ. Η σύσταση για τα 2-2,5 λίτρα υγρών την ημέρα δεν σημαίνει
«να πίνετε 2-2,5 λίτρα νερό την ημέρα».
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν πίνουν καθόλου νερό, αλλά τρώνε
πολλά φρούτα και λαχανικά και πίνουν πολλά άλλα υγρά,
 με αποτέλεσμα να μην είναι αφυδατωμένοι. Ενα καλό τεστ για να εξακριβώσει κάποιος αν ενυδατώνεται καλά,
 είναι να παρατηρήσει το χρώμα των ούρων του:
αν είναι σχεδόν διαφανές, είναι καλά ενυδατωμένος,
ενώ όσο πιο κίτρινο ή σκούρο χρώμα έχει τόσο λιγότερο ενυδατωμένος είναι.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι από την ανεπαρκή πρόσληψη υγρών;

Ο κύριος κίνδυνος είναι η αφυδάτωση, δηλαδή η απώλεια νερού σε ποσότητα που αντιστοιχεί στο 1% έως 10% του σωματικού βάρους. Οταν αυτή η απώλεια περιορίζεται στο 1-2% του σωματικού βάρους, η αφυδάτωση είναι ήπια και διορθώνεται εύκολα με αύξηση στην πρόσληψη υγρών.

Η ήπια αφυδάτωση δεν έχει επιπτώσεις στην υγεία εάν είναι παροδική, αλλά προκαλεί συμπτώματα όπως κούραση, αδυναμία εκτέλεσης χειρωνακτικών δραστηριοτήτων, αδυναμία συγκέντρωσης και πονοκέφαλο. Αν, όμως, είναι χρόνια μπορεί να έχει συνέπειες, λ.χ. στη νεφρική λειτουργία.

Η σοβαρή αφυδάτωση, από την άλλη πλευρά, που φτάνει μέχρι το 8-10% του σωματικού βάρους, μπορεί να συμβεί σε ακραίες συνθήκες άσκησης, υψηλής θερμοκρασίας ή νόσου και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο.
Το αίσθημα της δίψας δημιουργείται όταν έχει αρχίσει η αφυδάτωση, γι’ αυτό και προτιμότερο είναι να καταναλώνουμε υγρά κι αν ακόμα δεν διψάμε. Αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, διότι σε αυτούς το αίσθημα της δίψας είναι μειωμένο. Συνεπώς, είναι σημαντικό να τους προσφέρουμε υγρά σε τακτά χρονικά διαστήματα, και ας μη διψάνε.


Ημερήσιες ανάγκες σε υγρά
 
Χειμώνας
2 λίτρα οι γυναίκες
2,5 λίτρα οι άντρες

Καλοκαίρι
3 λίτρα οι γυναίκες
3,5 λίτρα οι άντρες

Πληθυσμιακές ομάδες με αυξημένες ανάγκες
* Ασκούμενοι
* Ασχολούμενοι με χειρωνακτικές ή/και υπαίθριες εργασίες
* Έγκυοι και θηλάζουσες μητέρες
* Ασθενείς (ιδίως με πυρετό, έμετο ή/και διάρροια)
* Όλοι, όταν κάνει ζέστη

Πηγές υγρών*
20-25% στερεά τρόφιμα
50% πόσιμο νερό
25-30% άλλα ροφήματα (π.χ. καφέ, τσάι, αναψυκτικά, χυμοί κλπ).
* Στην ημερήσια διατροφή των Ελλήνων

Η περιεκτικότητα των τροφίμων σε νερό
Μη αλκοολούχα ροφήματα
Νερό, τσάι, καφές, αθλητικά ροφήματα, αναψυκτικά, χυμοί λαχανικών = 90-100%
Γάλα, χυμοί φρούτων, φρουτοποτά = 85-90%
Αλκοολούχα ροφήματα
Μπύρα και κρασί = 85-95%
Αποσταγμένα = 60-70%
Σούπες
Όλα τα είδη = 80-95%
Φρούτα και λαχανικά
Όλα (πλην μπανάνας, πατάτας, καλαμποκιού) = 80-95%
Μπανάνα, πατάτα, καλαμπόκι = 70-80%
Γαλακτοκομικά
Φρέσκο γάλα = 87-90%
Γιαούρτι = 75-85%
Παγωτό = 60-65%
Τυρί = 40-60%
Δημητριακά
Ρύζι βρασμένο = 65-70%
Ζυμαρικά βρασμένα = 75-85%
Ψωμί, μπισκότα = 30-40%
Δημητριακά για πρωινό (χωρίς γάλα) = 2-5%
Κρέας, ψάρι, αυγά
Ψάρια και θαλασσινά = 65-80%
Αυγά (τηγανητά, ποσέ, ομελέτα, μπουρμπουλάκι/στραπατσάδα, υποκατάστατα αυγών) = 65-75%
Μοσχάρι, κοτόπουλο, γαλοπούλα, αρνί, χοιρινό = 40-65%
Αλλαντικά = 15-40%
ΠΗΓΕΣ: Μαρία Καψοκεφάλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Διατροφής του Ανθρώπου στο Τμήμα Επιστήμης Τροφίμων & Διατροφής του Ανθρώπου του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, European Hydration Institute

Αναδημοσίευση απο: http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=19727&la=1

Σάββατο 2 Αυγούστου 2014

Αυτοί που εξόρκισαν, την κατάρα του Ποσειδώνα.



  Η περιοχή της Αττικής υπέφερε από την έλλειψη νερού από την αρχαιότητα.
Η λειψυδρία που βασάνιζε από τότε τους κατοίκους,

εξηγείται από το μύθο για την ονομασία της πόλης των Αθηνών,
που θέλει τον Ποσειδώνα και την Αθηνά
να μονομαχούν για το όνομα της πόλης.
Το νερό που προσέφερε ο Ποσειδώνας σαν δώρο για την πόλη

 δεν εντυπωσίασε τους υπόλοιπους Θεούς- κριτές της μονομαχίας,
οι οποίοι χάρισαν τη νίκη στη θεά Αθηνά και την ελιά
που επέλεξε να δωρίσει στην πόλη.
  Ο θυμός του Ποσειδώνα για την υποτίμηση του πολύτιμου δώρου

 κυνηγάει από τότε τους κατοίκους της πόλης που υπέφεραν από έλλειψη νερού.

Οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου ανάλογα με τα μέσα κάθε εποχής,
έκαναν κατά καιρούς διάφορες προσπάθειες για να εξασφαλίσουν νερό.
Στην αρχαιότητα, η λειψυδρία ανάγκασε τον νομοθέτη Σόλωνα να θεσπίσει
ειδικό νόμο για την κατανάλωση νερού,
 που διατήρησε και αργότερα ο Πεισίστρατος.
Μάλιστα, για την τήρηση του νόμου είχε θεσπιστεί ειδική επιτροπή
που επέβαλε πρόστιμα στους υπερκαταλανωτές.
Οι Αθηναίοι κατασκεύασαν υδραγωγεία, πηγάδια, δημόσιες βρύσες,

 δημιούργησαν ακόμα και το επάγγελμα του νερουλά στη σύγχρονη εποχή,
 που γυρνούσε στις γειτονιές και πουλούσε νερό.



Οι προσπάθειες αυτές έλυναν μόνο παροδικά το πρόβλημα και όταν
μετά τη μικρασιατική καταστροφή ο πληθυσμός της Αττικής πολλαπλασιάστηκε,
η ανάγκη για υδροδότηση της περιοχής έγινε επιτακτική.

  Η σύμβαση που υπογράφτηκε το 1925 μεταξύ του ελληνικού δημοσίου,
της αμερικανικής εταιρίας ΟΥΛΕΝ και της Τράπεζας των Αθηνών
για χρηματοδότηση υδροδοτικών έργων,
ήταν το πρώτο βήμα για να ξεδιψάσει η Αττική.
Τότε δημιουργήθηκε και η Ελληνική Εταιρία Υδάτων

με κύρια αρμοδιότητά της την εποπτεία των έργων.
 Το μεγαλύτερο από τα έργα αυτά ήταν το φράγμα του Μαραθώνα.

Η κατασκευή του φράγματος που ξεδίψασε την Αττική

Τρία χρόνια χρειάστηκαν (1926-1929) για να ανεγερθεί το φράγμα του Μαραθώνα
το οποίο δημιούργησε την ομώνυμη τεχνητή λίμνη
στη συμβολή των χειμάρρων Χαράδρου και Βαρνάβα.
Η κατασκευή του τοξωτού φράγματος απασχόλησε σχεδόν 2.000 άτομα

στα οποία είχε παραχωρηθεί δωρεάν στέγαση και σίτιση.
Τα μέσα της εποχής δεν επέτρεπαν στους εργάτες

να επιστρέφουν καθημερινά στα σπίτια τους στην Αθήνα
κι έτσι παρέμειναν στην περιοχή του Μαραθώνα, μέχρι την ολοκλήρωση του έργου.



Η επένδυσή του φράγματος εξ ολοκλήρου από πεντελικό μάρμαρο,
όμοιο με αυτό του Παρθενώνα, είναι παγκόσμια αποκλειστικότητα.
Μάλιστα, για την επεξεργασία του μαρμάρου επιστρατεύτηκαν χιλιάδες γυναίκες
 που δούλευαν νυχθημερόν.
Για την ολοκλήρωση του έργου κατασκευάστηκε μια σήραγγα

μήκους 13,4 χιλιομέτρων
 μέσω της οποίας θα μεταφέρονταν το νερό από το Μαραθώνα στην Αθήνα.
Η σήραγγα αυτή είναι γνωστή ως σήραγγα του Μπογιατίου και κατέληγε
στη σημερινή περιοχή του Αγίου Στεφάνου και της Άνοιξης. 
Για τη διάνοιξη της σήραγγας εργάστηκαν περίπου 450 άτομα.
Προκειμένου να υδροδοτείται σωστά η σήραγγα,

κατασκευάστηκε ένας μαρμάρινος πύργος,
 που έλεγχε μέσω ειδικών βανών, την τροφοδοσία της σήραγγας με νερό.

Τα εγκαίνια από τον ελευθέριο Βενιζέλο και το μνημείο-αντίγραφο του ναού των Δελφών

Λίγο πριν ολοκληρωθεί το φράγμα, στήθηκε στη βάση του ένα μνημείο.
 Ο ναός που υπάρχει μέχρι σήμερα είναι αντίγραφο του ναού που έχτισαν
οι Αθηναίοι στους Δελφούς μετά τη νίκη τους στη Μάχη του Μαραθώνα
και συμβολίζει
τη νίκη των σύγχρονων Αθηναίων στη μάχη με τη λειψυδρία.


Έτσι στις 20 Οκτωβρίου 1928 παρουσία και του προέδρου της δημοκρατίας
Ναύαρχου Κουντουριώτη, ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος εγκαινίασε
το μεγάλο αυτό έργο και «ξεδίψασε» την Αττική.
Σήμερα ο Μαραθώνας εξυπηρετεί ένα μικρό ποσοστό της υδροδότησης
της Αττικής, μαζί με τον Μόρνο και την Υλίκη.
Το φράγμα και η λίμνη είναι επισκέψιμα

και προσφέρονται για βόλτα κοντά στην Αθήνα.
Τα σκαλοπάτια του φράγματος χρησιμοποιήθηκαν σαν σκηνικό

στην κινηματογραφική ταινία «η Υπολοχαγός Νατάσα»
με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ,
στη σκηνή που σκοτώνεται ο Ορέστης (Παπαμιχαήλ).

Αναδημοσίευση απο το ΠΟΛΥΤΙΜΟ σάϊτ: Η ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.
http://www.mixanitouxronou.gr/to-fragma-tou-marathona-pou-litrose-tin-athina-agnostes-leptomeries-apo-tin-kataskevi-pou-nikise-tin-katara-tou-posidonao-eleftherios-venizelos-ekopse-tin-kordela-sto-fragma-tou-marathona-ke-xedipsa/

 
 Υλικό απο το ψηφιακό αρχείο της ΕΥΔΑΠ :
http://www.eydap.gr/index.asp?a_id=5&ws_a_id=54&q=

https://www.youtube.com/watch?v=cLBQ7yIjzjU



                                               Τα εγκαίνα του φράγματος του Μαραθώνα.
 Ο πρωθυπουργός της τότε κυβέρνησης, Ελευθέριος Βενιζέλος και ο πρόεδρος της δημοκρατίας Παύλος Κουντουριώτης.